Przedsiębiorcy powinni zwrócić szczególną uwagę na zmiany w prawie podatkowym związane z odwołaniem stanu zagrożenia epidemicznego.
Zmiany w raportowaniu schematów podatkowych (MDR)
Obowiązek raportowania schematów podatkowych innych niż transgraniczne, czyli tzw. schematów krajowych, pozostaje w zawieszeniu od 31 marca 2020 r. Planowane odwołanie stanu zagrożenia epidemicznego z dniem 1 lipca 2023 r. oznacza, że okres zawieszenia terminów raportowania MDR zakończy się 30 dnia od momentu zniesienia stanu zagrożenia epidemicznego.
Jeżeli projektowane rozporządzenie wejdzie w życie, powróci obowiązek raportowania schematów krajowych. Podatnicy będą musieli uregulować swoje obowiązki w zakresie raportowania schematów za ostatnie 3 lata.
Ważne: Za niewywiązanie się z obowiązków MDR grożą sankcje, które mogą sięgać nawet 33,5 mln PLN. W związku z powyższym podatnicy powinni przeanalizować transakcje, które miały miejsce w okresie zawieszenia terminów raportowania.
Zapraszamy do zapoznania się z raportowaniem schematów podatkowych (MDR).
Zmiany w zakresie certyfikatów rezydencji
Obowiązujące przepisy przewidują, że w przypadku certyfikatu rezydencji niezawierającego okresu ważności, w odniesieniu do którego okres kolejnych 12 miesięcy upływa w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii ogłoszonego w związku z COVID-19, płatnik przy poborze podatku zobowiązany jest uwzględnić ten certyfikat przez okres obowiązywania tych stanów oraz przez okres 2 miesięcy po ich odwołaniu.
Skutkiem odwołania od 1 lipca 2023 r. stanu zagrożenia epidemicznego, od 1 września 2023 r. płatnicy nie będą mogli uwzględniać certyfikatów rezydencji niezawierających okresu ich ważności po upływie dwunastu miesięcy od dnia ich wydania.
Co więcej, w czasie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego ogłoszonego w związku z COVID-19, a także w okresie kolejnych 2 miesięcy po jego odwołaniu, warunek uzyskania przez płatnika certyfikatu rezydencji od podatnika uważa się za spełniony także w przypadku, gdy płatnik posiada certyfikat rezydencji tego podatnika obejmujący 2019 r. lub 2020 r., oraz oświadczenie podatnika co do aktualności danych w nim zawartych.
Ważne: Po 2 miesiącach po odwołaniu stanu zagrożenia epidemicznego płatnicy posługujący się certyfikatami obejmującymi 2019 r. lub 2020 r. powinni uzyskać aktualne certyfikaty rezydencji.
Krótszy czas oczekiwania na wydanie interpretacji indywidualnej
Do dnia odwołania stanu zagrożenia epidemicznego obowiązuje przedłużony o 3 miesiące termin wydawania interpretacji indywidualnych. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej interpretacje indywidualne powinien wydawać bez zbędnej zwłoki, nie później niż w terminie 6 miesięcy od dnia otrzymania wniosku.
Odwołanie stanu zagrożenia epidemicznego skutkować będzie przywróceniem standardowych terminów wynikających z Ordynacji Podatkowej. Organy podatkowe będą zatem zobligowane do wydania interpretacji indywidualnej bez zbędnej zwłoki, nie później niż w terminie 3 miesięcy od dnia otrzymania wniosku.
Skrócenie terminu składania zawiadomień ZAW-NR
Przypominamy, że w razie, gdy nabywca dokona płatności za fakturę wystawioną przez czynnego podatnika VAT o wartości równej lub przekraczającej kwotę 15 000 zł na rachunek inny niż zawarty na dzień zlecenia przelewu w wykazie podmiotów, o którym mowa w art. 96b ust. 1 ustawy o VAT (tzw. białej liście podatników VAT), nabywca nie ma prawa do ujęcia takiego wydatku w kosztach uzyskania przychodów. Co więcej, nabywca odpowiada solidarnie ze sprzedawcą za zobowiązanie z tytułu podatku VAT.
Nabywca ma jednak możliwość uniknięcia negatywnych konsekwencji, jeśli w określonym terminie złoży do właściwego dla siebie urzędu skarbowego zawiadomienie ZAW-NR.
W okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii ogłoszonego w związku z COVID-19, termin do złożenia zawiadomienia ZAW-NR został przedłużony do 14 dni od dnia zlecenia przelewu.
W wyniku odwołania od 1 lipca 2023 r. stanu zagrożenia epidemicznego obowiązywać będzie standardowy, 7-dniowy termin dokonania zawiadomienia na formularzu ZAW-NR.
Koniec z uproszczeniami w cenach transferowych
Obecne przepisy przewidują szereg uproszczeń w zakresie cen transferowych, tj.:
- zwolnienie z obowiązku posiadania oświadczenia podmiotu powiązanego o dokonaniu korekty przy dokonywaniu korekt cen transferowych;
- wyłączenie warunku nieponiesienia straty przez podmiot powiązany w zakresie obowiązku sporządzania lokalnej dokumentacji cen transferowych w przypadku, gdy jego przychody spadną o co najmniej 50% od łącznych przychodów uzyskanych w analogicznym okresie bezpośrednio poprzedzającym dany rok;
- uproszczenie związane z zawężeniem kręgu osób upoważnionych do podpisania oświadczenia cen transferowych.
Odwołanie stanu zagrożenia epidemicznego skutkować będzie pozbawieniem podatników prawa skorzystania z ww. uproszczeń.
Wznowienie ustalania opłaty prolongacyjnej
Z art. 57 § 1 Ordynacji podatkowej wynika, że w decyzjach w sprawie odroczenia terminu płatności podatku lub rozłożenia zapłaty podatku na raty oraz w decyzjach w sprawie odroczenia lub rozłożenia na raty zapłaty zaległości podatkowej wraz z odsetkami za zwłokę lub odsetek od nieuregulowanych w terminie zaliczek na podatek, ustalana jest opłata prolongacyjna od kwoty podatku lub zaległości podatkowej.
Przepisy ustaw związanych z COVID-19 wskazują, że w okresie zagrożenia epidemicznego albo w okresie 30 dni następujących po jej odwołaniu opłata prolongacyjna nie jest ustalana.
Jeśli stan zagrożenia epidemicznego zostanie odwołany, opłaty prolongacyjne w ww. decyzjach (tj. decyzjach wydawanych na podstawie art. 67a § 1 pkt 1 lub 2 Ordynacji podatkowej) znów będą ustalane.
Wyłączenie z kosztów uzyskania przychodów kar umownych i odszkodowań powstałych w związku z COVID-19
Przepisy ustawy o PIT oraz ustawy o CIT wskazują, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kar umownych i odszkodowań z tytułu wad dostarczonych towarów, wykonanych robót i usług oraz zwłoki w dostarczeniu towaru wolnego od wad lub zwłoki w usunięciu wad towarów albo wykonanych robót i usług.
Ustawy wprowadzone w związku z COVID-19 wskazują, że ww. przepisów nie stosuje się do zapłaconych kar umownych i odszkodowań, jeżeli wada dostarczonych towarów, wykonanych robót i usług oraz zwłoka w dostarczeniu towaru wolnego od wad lub zwłoka w usunięciu wad towarów albo wykonanych robót i usług powstała w związku ze stanem zagrożenia epidemicznego lub stanem epidemii ogłoszonego z powodu COVID-19.
Odwołanie od 1 lipca 2023 r. stanu zagrożenia epidemicznego wyłączyłoby możliwość zaliczenia przez podatników do kosztów uzyskania przychodów kar umownych i odszkodowań z tytułu wad dostarczonych towarów, wykonanych robót i usług oraz zwłoki w dostarczeniu towaru wolnego od wad lub zwłoki w usunięciu wad towarów albo wykonanych robót i usług powstałych od ww. dnia.
O postępie prac nad projektowanym rozporządzeniem w sprawie odwołania stanu zagrożenia epidemicznego, jak i powiązanych zmianach w zakresie prawa podatkowego, będziemy informować na bieżąco.
