Należyta staranność
Podatek u źródła (dalej zwany: WHT) jest podatkiem, który płatnik ma obowiązek pobrać w sytuacji, gdy dokonuje wypłat należności z określonych tytułów, np. z odsetek, usług doradczych, usług prawnych, zarządzania i kontroli, z dywidend na rzecz nierezydenta.
Płatnik może zastosować obniżoną stawkę WHT, albo nie pobrać tego podatku, jeżeli taka możliwość wynika z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, albo z przepisów szczególnych. W takiej sytuacji wymagane jest jednak posiadanie przez niego certyfikatu rezydencji podatnika oraz dochowanie należytej staranności.
Dotychczas, przy ocenie dochowania należytej staranności uwzględniało się charakter oraz skalę działalności prowadzonej przez płatnika. W świetle przepisów Polskiego Ładu, należyta staranność oceniania będzie również przez pryzmat powiązań płatnika i podatnika, co oznacza, że w przypadku wypłat należności pomiędzy podmiotami powiązanymi, oczekiwany będzie wyższy standard należytej staranności - podmioty w grupach kapitałowych mają większą dostępność do określonych informacji dotyczących pozostałych podmiotów z grupy.
Zmiana definicji rzeczywistego właściciela (beneficial owner)
Dla dochowania należytej staranności w WHT istotne jest także wykazanie rzeczywistego właściciela należności (tzw. „beneficial owner”). Zgodnie z nowymi przepisami, definicja „beneficial owner” ulegnie zmianie, a za rzeczywistego właściciela nie będzie mógł zostać uznany m.in. podmiot, który jest pośrednikiem zobowiązanym do przekazania całości lub części należności innemu podmiotowi. Obecna wersja jest węższa, gdyż wskazuje, że zobowiązanie do przekazania całości lub części należności innemu podmiotowi ma mieć charakter prawny lub faktyczny.
Mechanizm „pay and refund”
Jeżeli łączna kwota wypłacanych należności
przekroczy w roku podatkowym obowiązującym u wypłacającego te należności łącznie kwotę 2 mln zł na rzecz tego samego podatnika, płatnik będzie obowiązany pobrać w dniu dokonania wypłaty WHT według stawki podatku wynikającej z ustawy o CIT od nadwyżki ponad kwotę 2 mln zł.
Mechanizm „pay and refund” nie będzie stosowany do wszystkich przychodów osiąganych przez nierezydentów w Polsce opodatkowanych podatkiem u źródłau. Katalog został zawężony do przychodów:
- z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how),
- z dywidend oraz innych przychodów (dochodów) z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Mechanizm „pay and refund” będzie dotyczył powyższych przychodów tylko wtedy, gdy należności z powyższych tytułów będą wypłacane na rzecz podmiotu powiązanego.
Należy zwrócić również uwagę na dodany art. 26 ust. 2ec ustawy o CIT, zgodnie z którym mechanizm „pay and refund” będzie stosowany również do należności, które bez uzasadnionych przyczyn ekonomicznych nie zostały zakwalifikowane jako należności objęte tym mechanizmem.
Opinia o stosowaniu zwolnienia = Opinia o stosowaniu preferencji
W związku z rozszerzeniem zakresu przedmiotowego, opinia o stosowaniu zwolnienia zostanie zastąpiona opinią o stosowaniu preferencji. O opinię będzie mógł wystąpić zarówno płatnik jak i podatnik.
Pomimo objęcia należności mechanizmem „pay and refund”, na podstawie opinii o stosowaniu preferencji będzie można:
• zrezygnować z pobrania podatku zgodnie z umową o unikaniu podwójnego opodatkowania,
• zastosować stawkę wynikającą z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania,
• zastosować zwolnienia wynikające z ustawy o CIT (art. 21 ust. 3 lub art. 22 ust. 4 ustawy o CIT).
Oświadczenie płatnika na potrzeby stosowania „relief at source”
W świetle zmian, mechanizm „pay and refund” nie będzie mieć zastosowania, jeżeli płatnik złoży oświadczenie, że:
- posiada dokumenty wymagane przez przepisy prawa podatkowego dla zastosowania stawki podatku albo zwolnienia lub niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania,
- po przeprowadzeniu weryfikacji, o której mowa w ust. 1, nie posiada wiedzy uzasadniającej przypuszczenie, że istnieją okoliczności wykluczające możliwość zastosowania stawki podatku albo zwolnienia lub niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.
Powyższe oświadczenie ma składać kierownik jednostki w rozumieniu ustawy
o rachunkowości, podając pełnioną przez siebie funkcję. Jak czytamy w przepisach, jeżeli jednostką kieruje organ wieloosobowy to oświadczenie składa jedna lub więcej osób uprawnionych do reprezentacji. Pełnomocnik nie będzie uprawniony do złożenia oświadczenia.
