Rozwiązanie to ma zastąpić dotychczasowe ograniczenia w zaliczaniu do kosztów uzyskania przychodów kosztów usług niematerialnych od podmiotów powiązanych, jakie wynika z obowiązującego art. 15e ustawy. W tym miejscu chcielibyśmy przypomnieć, że po wejściu w życie zmian wynikających z Polskiego Ładu art. 15e zniknie, aczkolwiek nie do końca – zostanie on bowiem włączony w odpowiedni sposób do przepisów definiujących alternatywny minimalny podatek dochodowy, stając się jednym z elementów podstawy opodatkowania tym podatkiem (art. 24ca).
Zgodnie z uzasadnieniem do projektu zmian wprowadzane rozwiązanie ma na celu wyeliminowanie możliwość uzyskania korzyści podatkowej poprzez schematy podatkowe, których celem jest transfer dochodów z wartości niematerialnych i prawnych do jurysdykcji podatkowej o niskiej efektywnej stawce opodatkowania. Taki transfer uznawany jest za względnie prosty, a ustalenie wartości dochodów bywa problematyczne ze względu na ich innowacyjny, a zarazem unikatowy charakter.
Stawka podatku
Stawka podatku od przerzuconych dochodów została określona na takim samym poziomie jak podstawowa stawka podatku dochodowego od osób prawnych i wynosi 19%.
Podstawa opodatkowania
O ile wspomniany wyżej obecnie obowiązujący art. 15e regulował ograniczenie kosztów usług od podmiotów powiązanych, o tyle nowy podatek zakłada opodatkowanie tego rodzaju kosztów. Za przerzucone dochody uznaje się koszty poniesione bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotu powiązanego dotyczące:
1) usług doradczych, badania rynku, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, ubezpieczeń, gwarancji i poręczeń oraz usług o podobnym charakterze,
2) wszelkiego rodzaju opłat i należności za korzystanie lub prawo do korzystania z praw autorskich, licencji, praw własności przemysłowej i know-how,
3) przeniesienia ryzyka niewypłacalności dłużnika z tytułu pożyczek, innych niż udzielonych przez banki i spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe, w tym w ramach zobowiązań wynikających z pochodnych instrumentów finansowych oraz świadczeń o podobnym charakterze,
4) kosztów finansowania dłużnego związanego z uzyskaniem środków finansowych i korzystaniem z tych środków, w szczególności odsetki, opłaty, prowizje, premie, część odsetkową raty leasingowej, kary i opłaty za opóźnienie w zapłacie zobowiązań oraz koszty zabezpieczenia zobowiązań, w tym koszty pochodnych instrumentów finansowych,
5) opłat i wynagrodzeń za przeniesienie funkcji, aktywów lub ryzyk.
Za powyższe koszty uważa się również koszty w postaci odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, a także koszty przypisane w związku z udziałem w spółce niebędącej osobą prawną, z wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych.
Warunki opodatkowania
Za przerzucone dochody uznaje się koszty poniesione bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotu powiązanego z podatnikiem jeżeli stanowią one należność tego podmiotu oraz:
1) faktycznie zapłacony podatek dochodowy przez ten podmiot powiązany za rok, w którym otrzymał należność, w państwie jego rezydencji jest niższy o co najmniej 25% od kwoty podatku dochodowego, która byłby od niego należna, gdyby dochody tego podmiotu zostały opodatkowane z zastosowaniem stawki podatku 19%,
2) koszty te stanowiły co najmniej 50% wartości uzyskanych przez ten podmiot przychodów określonych zgodnie z przepisami o podatku dochodowym lub zgodnie z przepisami o rachunkowości.
W celu uniknięcia negatywnych skutków podwójnego opodatkowania w znaczeniu ekonomicznym wprowadzono zapis, zgodnie z którym w przypadku kiedy dochody (przychody) oraz koszty są traktowane jako osiągnięte lub poniesione przez co najmniej jedne inny podmiot lub co najmniej jedną inną osobę fizyczną, dla celów pkt 1 powyżej uwzględnia się podatek dochodowy faktycznie zapłacony przez te inne podmioty lub osoby fizyczne.
Opodatkowanie przerzucanych dochodów następuje pod warunkiem przekroczenia przez sumę kosztów poniesionych w roku podatkowym na rzecz podmiotów, w tym podmiotów niepowiązanych, progu 3% sumy kosztów uzyskania przychodów poniesionych w tym roku w jakiejkolwiek formie, przy czym do ustalania sumy tych kosztów nie stosuje się ograniczenia dotyczącego kosztów finansowania dłużnego.
Przepisów o opodatkowaniu przerzucanych dochodów nie stosuje się w zakresie, w jakim koszty stanowiące przedmiot opodatkowania zostały poniesione na rzecz podmiotu powiązanego z kraju położonego w UE i EOG, prowadzącego w tym kraju podlegającą opodatkowaniu rzeczywistą działalność gospodarczą.
Podmiot opodatkowania i wysokość podatku
Przerzuconych dochodów nie łączy się z innymi dochodami (przychodami) podatnika, a podatnikiem tego podatku jest spółka przerzucająca dochody. W przypadku podatkowej grupy kapitałowej podatnikiem jest każda ze spółek tworzących tę grupę.
Podatek od przerzuconych dochodów pomniejsza się o:
1) kwotę zryczałtowanego podatku u źródła, pobranego przez podatnika tego podatku,
2) wartość odpowiadającą iloczynowi wartości kosztów finansowania dłużnego wyłączonych w spółce w roku podatkowym z kosztów uzyskania przychodów oraz stawki podatku obowiązującej podatnika w roku podatkowym.
Podatnicy podatku od przerzuconych dochodów są obowiązani obliczać ten podatek za rok podatkowy w zeznaniu rocznym i wpłacać go na rachunek urzędu skarbowego w terminie złożenia tego zeznania.
Przepisy dotyczące opodatkowania przerzucanych dochodów stosuje się także do podatników prowadzących działalność poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład.